تنباکوی سموآ (Semois): گنجینه پنهان دنیای تنباکو – سفری به قلب تاریخ و طعم‌های فراموش شده
مقدمه: دروازه‌ای به دنیای کهن تنباکو
در دنیای پهناور و پر زرق و برق تنباکو، که برندهای تجاری با بسته‌بندی‌های درخشان و ترکیبات پیچیده شیمیایی بر آن حاکم‌اند، گاهی گنجینه‌هایی پنهان می‌شوند.
گنجینه‌هایی که ریشه در خاوی کهن، سنتی دست‌نخورده و طعمی اصیل دارند. تنباکوی سموآ (Semois) ، محصولی از دره‌های سرسبز و رودخانه‌ای خروشان در جنوب بلژیک، دقیقاً یکی از این گنجینه‌های نایاب است. این تنباکو، که بیشتر به نام “تنباکوی قدیمی جهان” (Old World Tobacco) شناخته می‌شود، نه تنها یک محصول، بلکه شاهدی زنده از تاریخ، فرهنگ و هنر تولید تنباکو به روش‌های فراموش‌شده است. این مقاله، سفری عمیق به دنیای شگفت‌انگیز سموآ خواهد بود : از تاریخچه غنی و منشأ جغرافیایی منحصربه‌فرد آن گرفته تا فرآیند تولید سنتی، مشخصات ظاهری و عطری، تجربه دود کردن منحصربه‌فرد، چالش‌های پیش روی تولیدکنندگان و جایگاه ویژه آن در قلب علاقه‌مندان واقعی به تنباکو. با ما همراه شوید تا رازهای این گنجینه پنهان را آشکار کنیم.
فصل اول: ریشه‌ها در خاک بلژیک – تاریخچه و جغرافیای سموآ
دره سموآ: قلب تپنده تنباکو:
داستان سموآ در دره رودخانه سموآ ، منطقه‌ای کوهستانی و سرسبز در استان لوکزامبورگ ، در جنوب بلژیک آغاز می‌شود. این دره، با آب‌وهوای معتدل و مرطوب اقیانوسی، خاک‌های حاصلخیز و شیب‌های تند که نور خورشید را به خوبی دریافت می‌کنند، شرایط بی‌نظیری برای کشت تنباکوی باکیفیت فراهم کرده است. رودخانه سموآ، که به نام منطقه نیز معروف است، نه تنها منبع آبی حیاتی است، بلکه به ایجاد رطوبت نسبی در دره کمک می‌کند، عاملی کلیدی در فرآیند خشک‌کردن خاص این تنباکو. این منطقه، به دور از شلوغی‌های صنعتی، هنوز روح سنتی خود را حفظ کرده است.
تاریخی در پسِ دود:
کشت تنباکو در دره سموآ قدمتی دست‌کم چهارصد ساله دارد. اسناد تاریخی نشان می‌دهند که کشاورزان محلی از قرن هفدهم میلادی به این کار مشغول بوده‌اند. در آن دوران، تنباکو کالایی ارزشمند و بخشی از اقتصاد محلی محسوب می‌شد. تولید سموآ همیشه در مقیاس کوچک و خانگی انجام می‌شد. هر کشاورز یا خانواده‌ای، قطعه کوچکی از زمین را به کشت تنباکو اختصاص می‌داد و از روش‌های انتقال‌یافته از نسل به نسل برای فرآوری آن استفاده می‌کرد. این تولید کوچک‌مقیاس و غیرصنعتی ، یکی از اصلی‌ترین دلایل حفظ اصالت و منحصربه‌فرد بودن سموآ تا به امروز است. در اوج تولید، ده‌ها تولیدکننده کوچک در سراسر دره فعالیت داشتند، هر کدام با دستورالعمل‌ها و سلیقه‌های اندک متفاوت خود.
گونه برتر: تنباکوی سیاه بلژیکی (Tabac Noir Belge):
تنباکوی سموآ از یک گونه خاص و بومی به نام “تنباکوی سیاه بلژیکی” یا “Tabac Noir Belge” تهیه می‌شود. این گونه، که به طور انحصاری در این منطقه کشت می‌شود، برگ‌هایی ضخیم، چرب و تیره (اغلب به رنگ قهوه‌ای تیره تا سیاه) تولید می‌کند که برای فرآیند خشک‌کردن آتشی ایده‌آل هستند. این گونه، در مقایسه با گونه‌های رایج تنباکوی ویرجینیا یا بورلی، نیکوتین و طعم‌های قوی‌تر و پیچیده‌تری دارد و به خوبی با روش تولید سنتی منطقه سازگار است. حفظ این گونه بومی و روش کشت سنتی، بخشی از میراث فرهنگی منطقه سموآ محسوب می‌شود.
فصل دوم: هنر فراموش‌شده – فرآیند تولید سنتی سموآ
کاشت و داشت: احترام به طبیعت:
فرآیند تولید سموآ با احترام عمیق به چرخه طبیعت آغاز می‌شود. بذرها در اواخر زمستان یا اوایل بهار در خزانه‌های کوچک کاشته می‌شوند. پس از جوانه‌زنی، نهال‌های تنباکو به مزارع دائمی منتقل می‌شوند. کشاورزان سموآ عمدتاً از روش‌های کشاورزی پایدار و سنتی استفاده می‌کنند. استفاده از کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌های مصنوعی در این روش بسیار محدود یا صفر است. آبیاری عمدتاً به باران و رطوبت طبیعی خاک وابسته است. هرس و مراقبت از گیاهان به صورت دستی و با دقت انجام می‌شود تا برگ‌های سالم و یکدست به دست آیند.
برداشت: زمان طلایی:
برداشت برگ‌های تنباکوی سموآ یک رویداد حیاتی و زمان‌بندی‌شده است. برگ‌ها زمانی برداشت می‌شوند که به بلوغ کامل رسیده باشند، معمولاً در اواخر تابستان یا اوایل پاییز. برداشت برگ به برگ (Leaf Priming) انجام می‌شود. یعنی برگ‌های پایینی و رسیده‌تر گیاه ابتدا چیده شده و پس از چند روز تا چند هفته، برگ‌های بالایی که به تدریج می‌رسند، برداشت می‌گردند. این روش تضمین می‌کند که هر برگ در اوج کیفیت و غلظت مواد معطر خود چیده شود. برداشت دستی، با دقت و بدون آسیب به برگ‌ها، اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد.
قلب تپنده تولید: خشک‌کردن آتشی (Fire-Curing):
این مرحله، روح و هویت واقعی سموآ را شکل می‌دهد و آن را از اکثر تنباکوهای دیگر متمایز می‌کند. پس از برداشت، برگ‌ها در دسته‌های کوچک (اغلب ۳-۵ تایی) به هم بسته شده و به صورت معکوس (سر به پایین) در سوله‌ها یا انبارهای چوبی ویژه‌ای به نام “آشپزخانه” (Cuisine) آویزان می‌شوند. این انبارها طراحی خاصی دارند: دارای سقف‌های بلند، دریچه‌های قابل تنظیم برای تهویه و کف‌های خاکی یا سنگی هستند.
شاهکار فرآیند: در این انبارها، آتش ملایم و دائمی از چوب‌های سخت و معطر محلی (مانند بلوط، راش یا گاهی درختان میوه) روشن نگه داشته می‌شود. دود حاصل از سوختن این چوب‌ها به آرامی در فضای انبار پخش می‌شود. این دود، همراه با حرارت ملایم (معمولاً بین ۳۰ تا ۵۰ درجه سانتی‌گراد)، عمل خشک‌کردن، رنگ‌آمیزی و طعم‌دهی به برگ‌ها را به صورت همزمان انجام می‌دهد. این فرآیند می‌تواند چند هفته تا چند ماه طول بکشد، بسته به شرایط آب‌وهوایی، میزان رطوبت اولیه برگ‌ها و سلیقه تولیدکننده.
هنر تنظیم: مهارت تولیدکننده در تنظیم دقیق آتش، میزان دود و تهویه است. آتش نباید آنقدر قوی باشد که برگ‌ها بسوزد یا طعم دود تند و ناخوشایند بگیرد، و نباید آنقدر ضعیف باشد که فرآیند خشک‌کردن به درستی انجام نشود یا برگ‌ها دچار کپک شوند. این تعادل ظریف، هنری است که تنها با سال‌ها تجربه به دست می‌آید. دود، برگ‌ها را به رنگ قهوه‌ای تیره مایل به سیاه درمی‌آورد و طعم‌های عمیق، دودی، زمینی و کمی شیرین و چوبی منحصربه‌فردی را در آن‌ها تزریق می‌کند. این فرآیند، نیکوتین را نیز متمرکزتر می‌کند.
تخمیر و آماده‌سازی نهایی:
پس از اتمام خشک‌کردن آتشی، برگ‌ها هنوز برای مصرف آماده نیستند. آن‌ها باید تحت فرآیند تخمیر (Fermentation) قرار گیرند. برگ‌های خشک‌شده در دسته‌های بزرگ‌تر یا در کیسه‌های پارچه‌ای قرار داده می‌شوند و در محیطی با رطوبت و دمای کنترل‌شده (معمولاً گرمتر و مرطوب‌تر از محیط خشک‌کردن) نگهداری می‌شوند. در این مرحله، فعالیت‌های میکروبی ملایم، طعم‌ها را نرم‌تر، پیچیده‌تر و یکپارچه‌تر می‌کند. تندی اولیه کاهش یافته و عمق عطر افزایش می‌یابد. این تخمیر نیز ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد. پس از تخمیر، برگ‌ها باز شده، ساقه‌های اصلی آن‌ها جدا می‌شود (در صورت نیاز) و سپس برش داده شده یا به صورت برگ کامل برای فروش آماده می‌شوند. تولیدکنندگان مختلف ممکن است در جزئیات این مرحله (مدت تخمیر، روش برش) تفاوت‌های جزئی داشته باشند که به طعم نهایی محصولشان منجر می‌شود.
فصل سوم: شناسنامه گنجینه – مشخصات ظاهری و عطری سموآ
ظاهر: زیبایی در سادگی:
تنباکوی سموآ به شکل‌های مختلفی عرضه می‌شود :
برگ کامل (Whole Leaf): برگ‌های درشت، ضخیم و چروکیده به رنگ قهوه‌ای تیره تا سیاه. ظاهری طبیعی و دست‌نخورده دارند.
ریز شده (Shag): برگ‌ها به نوارهای باریک و دراز برش داده شده‌اند. این فرم رایج‌تر برای پیپ کشیدن است.
خرد شده (Ribbon Cut): برش‌های کمی پهن‌تر از شگ.
پرس شده (Flake/Cake): برگ‌ها تحت فشار قرار گرفته و به صورت کیک‌های فشرده درمی‌آیند که قبل از مصرف باید جدا شوند.
ویژگی مشترک: در تمام این فرم‌ها، بافت تنباکو خشک تا خیلی خشک است (رطوبت بسیار پایین) و رنگ آن تیره و عمیق است. ممکن است ذرات خاکستر یا خاک چوبی ناشی از فرآیند خشک‌کردن آتشی در آن دیده شود که بخشی از اصالت آن محسوب می‌شود. بسته‌بندی آن نیز معمولاً ساده است: کیسه‌های کاغذی ساده یا جعبه‌های مقوایی کوچک، بدون هیچگونه ادعای تجاری فاخر.
عطر پیش از اسموک (Aroma in the Pouch):
باز کردن بسته سموآ، شما را به دنیای متفاوتی می‌برد. عطر آن قوی، متمایز و کاملاً طبیعی است :
پایه دودی و چوبی: رایحه غالب، دود ملایم چوب سخت (بلوط، راش) است که یادآور شومینه یا کوره‌های قدیمی است. این دود تند و تیز نیست، بلکه گرم، زمینی و آرامش‌بخش است.
زمینی و جنگلی: زیر لایه‌های دودی، نت‌های خاک مرطوب جنگل، برگ‌های پوسیده و کمی خزه حس می‌شود.
شیرینی ملایم: در پس‌زمینه، شیرینی ملایم و کاراملی وجود دارد که از قندهای طبیعی تنباکو در اثر حرارت و تخمیر حاصل شده است. این شیرینی هرگز مصنوعی یا شیرین‌زننده نیست.
کمی تندی: ممکن است تندی ملایم و تند (مشابه فلفل سیاه) نیز در عطر اولیه مشهود باشد که به نیکوتین بالاتر آن اشاره دارد.
نبود طعم‌های مصنوعی: مهم‌ترین ویژگی، عدم وجود هرگونه رایحه مصنوعی، میوه‌ای، شیرینی‌پزی یا طعم‌دهنده‌های شیمیایی است. عطر سموآ، صدای طبیعت و فرآیند تولید آن است.
فصل چهارم: تجربه اسموک کردن – طعم‌های کهن در پیپ
آماده‌سازی و روشن کردن:
به دلیل رطوبت بسیار پایین، سموآ معمولاً نیاز به مرطوب‌سازی ندارد (مگر در شرایط بسیار خشک). می‌توان آن را مستقیماً از بسته در پیپ ریخت. برای روشن کردن، بهتر است از شعله ملایم فندک چوبی یا کبریت استفاده کرد و به آرامی سطح تنباکو را روشن نمود. استفاده از فندک گازی ممکن است طعم اولیه را کمی تحت تاثیر قرار دهد. به دلیل بافت خشک، روشن شدن آن نسبتاً آسان است.
سفر طعمی: لایه‌های پیچیده کهن:
دود کردن سموآ یک سفر طعمی عمیق و چندلایه است که با هر پک تغییر می‌کند:
اسموک اولیه: با اولین پک‌ها، طعم دودی و چوبی غالب می‌شود. این دود، گرم، خشک و کمی تند است. حس زمینی (خاک، برگ خشک) به وضوح احساس می‌شود. شاید کمی شیرینی کاراملی نیز در پس‌زمینه باشد. این شروع، قوی و متمایز است.
میانه اسموک : با ادامه دود کردن، طعم‌ها نرم‌تر و پیچیده‌تر می‌شوند. لایه‌های دودی و چوبی عمق بیشتری پیدا می‌کنند و با نت‌های جنگلی (خزه، برگ پوسیده) و شیرینی طبیعی در هم می‌آمیزند. ممکن است طعم‌های آجیلی ملایم (مشابه گردو یا فندق خام) یا حتی کمی تلخی مطلوب (مشابه شکلات تلخ یا قهوه سیاه) نیز نمایان شود. این بخش، اوج پیچیدگی سموآ است.
پایان اسموک : در انتهای کاسه پیپ، طعم‌ها تمرکز یافته‌تر و قوی‌تر می‌شوند. دودی و زمینی بودن تشدید می‌شود و شیرینی کاهش می‌یابد. ممکن است کمی طعم خاکستر یا خاک چوبی نیز احساس شود که برای علاقه‌مندان، بخشی از تجربه اصیل است.
نیکوتین: سمواغ معمولاً نیکوتین متوسط تا بالا دارد. این نیکوتین به صورت نرم و عمیق احساس می‌شود، نه تند و زننده. برای افراد غیرعادت، ممکن است کمی سبک‌سری ایجاد کند. تجربه آن بهتر است در زمان کافی و با آرامش انجام شود.
حس دود و غنا :
دود سموآ خشک تا متوسط است (رطوبت پایین باعث خشکی دود می‌شود). بدنه (Body) آن متوسط تا کامل است. یعنی دود، حس پر بودن و وزن قابل توجهی در دهان و حلق ایجاد می‌کند. شدت (Strength) آن نیز متوسط تا قوی است، هم به دلیل نیکوتین و هم به دلیل طعم‌های متمرکز. این یک تنباکو برای لحظات تفکر و آرامش است، نه برای دود کردن سریع.
پایان‌بندی و ماندگاری:
پس از اتمام اسموک ، طعم‌های دودی و زمینی برای مدتی قابل توجهی در دهان و بینی باقی می‌مانند. این ماندگاری، یادآور تجربه‌ای منحصربه‌فرد است. طعم باقی‌مانده (Aftertaste) خشک، چوبی و کمی تلخ است و به تدریج محو می‌شود. بقیه‌مانده در پیپ (Dottle) معمولاً خاکستر خشک و خاکستری رنگ است.
فصل پنجم: چالش‌ها و چشم‌انداز آینده – بقای یک سنت
تهدیدات بر سر راه:
تولید سنتی سموآ با چالش‌های جدی روبروست:
مقررات سخت‌گیرانه اتحادیه اروپا:
قوانین مربوط به محصولات تنباکو، به خصوص محدودیت‌های تبلیغات، بسته‌بندی و هشدارهای بهداشتی، برای تولیدکنندگان کوچک و سنتی مانند تولیدکنندگان سموآ بسیار سنگین و پرهزینه است.
کاهش تولیدکنندگان: از ده‌ها تولیدکننده کوچک در گذشته، امروز تنها دو تولیدکننده اصلی در منطقه سموآ فعال هستند :
Vincent Manil و Joseph Aubry
(و گاهی اوقات تولیدکنندگان بسیار کوچک‌تر). انتقال دانش و مهارت به نسل جدید دشوار است.
بازار محدود و عدم شناخت:
سموآ یک محصول بسیار نیچ (Niche) است. شناخت آن خارج از حلقه علاقه‌مندان جدی به پیپ و تنباکوهای سنتی بسیار محدود است. بازار عمده‌فروشی و خرده‌فروشی آن کوچک است.
هزینه تولید و رقابت: تولید دستی و زمان‌بر، هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. رقابت با تنباکوهای ارزان‌قیمت و تولید انبوه صنعتی تقریباً غیرممکن است.
تغییرات اقلیمی: تغییرات الگوهای آب‌وهوایی می‌تواند بر کیفیت و کمیت محصول تاثیر بگذارد.
تلاش‌ها برای حفظ میراث:
با وجود این چالش‌ها، تلاش‌های ارزشمندی برای حفظ این میراث در جریان است:
تولیدکنندگان متعهد: آقایان منیل و اوبری، با عشق و تعهد عمیق، تولید را ادامه می‌دهند. آن‌ها نه تنها محصول می‌فروشند، بلکه سفیران فرهنگ سموآ هستند و اطلاعات ارزشمندی در مورد تاریخ و روش تولید آن ارائه می‌دهند.
علاقه‌مندان جهانی: جامعه کوچک اما پرشور علاقه‌مندان به پیپ و تنباکوهای سنتی در سراسر جهان، مشتریان اصلی سموآ هستند. این علاقه، انگیزه‌ای برای تولیدکنندگان باقی می‌ماند.
تلاش برای ثبت میراث: تلاش‌هایی برای ثبت روش تولید سنتی سموآ به عنوان میراث فرهنگی ناملموس بلژیک یا حتی اروپا در حال انجام است. این ثبت می‌تواند به حفاظت قانونی و ترویج آن کمک کند.
فروش مستقیم و اینترنت: فروش مستقیم از طریق وب‌سایت‌های تولیدکنندگان یا فروشگاه‌های تخصصی آنلاین، این امکان را فراهم کرده که محصول به دست علاقه‌مندان واقعی در سراسر جهان برسد.
چشم انداز آینده:
آینده سموآ در گروی تعادل بین حفظ اصالت و یافتن راه‌هایی برای بقا در دنیای مدرن است. افزایش آگاهی و تقاضا در میان علاقه‌مندان، حمایت‌های فرهنگی و شاید یافتن بازارهای جدید (مثلاً در میان علاقه‌مندان به محصولات ارگانیک و سنتی) می‌تواند به بقای این گنجینه کمک کند. با این حال، به نظر می‌رسد سموآ همواره یک محصول کوچک، انحصاری و برای علاقه‌مندان خاص باقی خواهد ماند. این خود بخشی از جذابیت آن است.
فصل ششم: سموآ در دنیای پیپ – راهنمای کاربردی
پیپ مناسب:
به دلیل طعم‌های قوی و دودی، سمواغ معمولاً در پیپ‌های با حجم متوسط تا بزرگ و سیستم‌های خنک‌کننده خوب بهتر عمل می‌کند. پیپ‌های ساخته شده از چوب‌های مستحکم مانند چوب برایر (Briar) یا مرشام (Meerschaum) گزینه‌های خوبی هستند. پیپ‌های بسیار کوچک ممکن است طعم را بیش از حد متمرکز کنند. شکل پیپ (Billiard, Pot, Dublin) تا حدی سلیقه‌ای است، اما پیپ‌های با کانال دود بلندتر و کاسه پهن‌تر می‌توانند تجربه متعادل‌تری ارائه دهند.
تکنیک اسموک کردن:
آرامش و زمان: سمواغ را عجله نکشید. این تنباکو برای دود کردن آرام و آهسته طراحی شده است.
پک‌های ملایم: از پک‌های قوی و مکرر خودداری کنید. پک‌های ملایم و عمیق به آزادسازی بهتر طعم‌ها کمک می‌کند.
تنظیم شعله: از شعله ملایم استفاده کنید و فقط سطح تنباکو را روشن نمایید. از فرو کردن شعله در عمق تنباکو خودداری کنید.
توجه به رطوبت: اگر احساس کردید تنباکو بیش از حد خشک است (سوختن سریع، طعم تند)، می‌توانید با استفاده از تکنیک‌های مرطوب‌سازی ملایم (مثل قرار دادن یک تکه مرطوب‌کننده در کنار بسته به مدت کوتاه) رطوبت آن را کمی افزایش دهید. اما معمولاً نیاز به این کار نیست.
ترکیب با سایر تنباکوها (Blending):
سموآ به دلیل طعم قوی و غالب، معمولاً به عنوان تنباکوی پایه (Base Tobacco) در ترکیب‌های پیچیده استفاده نمی‌شود. با این حال، علاقه‌مندان باتجربه ممکن است از مقادیر بسیار کم (۵-۱۰٪) از آن برای افزودن عمق دودی، زمینی و نیکوتین به ترکیب‌های خود استفاده کنند. ترکیب آن با تنباکوهای ویرجینیا شیرین یا تنباکوهای میوه‌ای ملایم می‌تواند نت‌های جالبی ایجاد کند، اما نیاز به تجربه و دقت دارد. مصرف خالص آن، تجربه اصیل و توصیه‌شده است.
جایگاه در کلکسیون:
سموآ یک تنباکوی ویژه (Specialty Tobacco) است. جایگاه آن در کلکسیون یک علاقه‌مند، به عنوان نمونه‌ای بی‌نظیر از تنباکوی تولید شده به روش‌های کهن و سنتی است. داشتن آن در کلکسیون، مانند داشتن یک قطعه تاریخ زنده است. این تنباکو برای مواقعی مناسب است که فرد به دنبال تجربه‌ای متفاوت، عمیق، فکری و پیوند با ریشه‌های دنیای تنباکو باشد.
نتیجه‌گیری: سموآ – بیش از یک تنباکو، یک میراث زنده
تنباکوی سموآ، با تاریخچه چهارصد‌ساله، فرآیند تولید منحصربه‌فرد خشک‌کردن آتشی، طعم‌های عمیق دودی و زمینی، و چالش‌های پیش روی تولیدکنندگانش، بسیار فراتر از یک محصول مصرفی است. این تنباکو، میراث زنده منطقه‌ای خاص در بلژیک، هنر دست تولیدکنندگان متعهد و شاهدی بی‌بدیل بر روش‌های تولید تنباکو در دنیای کهن است. هر پک از سموآ ، سفری به دره‌های سرسبز رودخانه سموآ، به انبارهای دودی “آشپزخانه” و به تاریخ تنباکو است. طعم آن، ترکیبی از خاک، چوب، دود و زمان است.
در دنیایی که استانداردسازی و تولید انبوه، اصالت و تنوع را تهدید می‌کند، بقای سموآ به عنوان یک محصول کاملاً سنتی و کوچک‌مقیاس، پیروزی ارزشمندی است. این تنباکو، یادآور این است که هنر، کیفیت و پیوند با طبیعت می‌توانند در برابر جریان‌های صنعتی دوام آورند. برای علاقه‌مندان واقعی به پیپ و تنباکو، تجربه سمواغ نه تنها لذت بردن از یک طعم منحصربه‌فرد، بلکه احترام گذاشتن به یک سنت در حال انقراض و حمایت از حفظ میراث فرهنگی است. سموآ، گنجینه پنهان بلژیک، درخشان می‌درخشد و امیدواریم با تلاش‌های مستمر تولیدکنندگان و حمایت جامعه جهانی علاقه‌مندان، این شعله کهن برای نسل‌های آینده نیز زنده بماند. اسموک کردن سموآ، بیش از یک عادت، یک آیین احترام به تاریخ و طعم‌های فراموش‌شده است.
برای برداشت صحیح از توتون ها حتما وب سایت بررسی توتون پیپ را مطالعه کنید
همین امروز عضو انجمن سفر و پیپ شوید
خرید توتون پیپ فروشگاه اول
خرید توتون پیپ فروشگاه دوم
بخشی کوتاه از آموزش توتون پیپ
برگرفته از آموزه‌های ماسترو رحیمی و استاد کامران
گرد آوری توسط تیم تولید محتوای پاسارگادتاباک
در انجمن پیپ و سیگاربرگ ایران
