رتروهیل Retrohale : تکنیکی برای درک عمیق تر طعم ها
مقدمه
رتروهیل (Retrohale) به فرآیند خارج کردن دود تنباکو از طریق بینی بدون استنشاق آن به ریه‌ها اشاره دارد. برای کسانی که این تکنیک را تجربه نکرده‌اند، این سوال مطرح می‌شود که اصلاً چرا باید چنین کاری انجام داد؟ وقتی می‌توانیم طعم تنباکو را به‌وضوح حس کنیم، چه مزیتی در این روش نهفته است؟
پاسخ در نحوه عملکرد حواس بویایی و چشایی ماست. در واقع، بخش عمده‌ای از آنچه ما به عنوان “طعم” درک می‌کنیم، در حقیقت ناشی از بوهاست. بر اساس مقاله‌ای با عنوان “آنچه بینی درک می کند ” در وب‌سایت Harvard Gazette ، پروفسور ونکاتش مورتی، استاد زیست‌شناسی مولکولی و سلولی، توضیح می‌دهد :
“بوها توسط پیاز بویایی پردازش می‌شوند؛ ساختاری در جلوی مغز که اطلاعات را به سایر بخش‌های سیستم عصبی مرکزی ارسال می‌کند. سیگنال‌های بویایی به‌سرعت به سیستم لیمبیک، شامل آمیگدال و هیپوکامپ (مناطق مرتبط با احساسات و حافظه)، می‌رسند. وقتی غذا می‌جوید، مولکول‌های موجود در آن به‌صورت رترونازال (از راه عقب بینی) به اپیتلیوم بویایی بینی منتقل می‌شوند. در واقع، تمام آنچه شما به عنوان طعم درک می‌کنید، در اصل بو است. وقتی طعم‌های پیچیده و لذیذ غذا را حس می‌کنید، همه این‌ها به‌واسطه بویایی است.”
برای آزمایش این نظریه، می‌توانید بینی خود را بگیرید و چیزی مانند بستنی وانیلی یا شکلاتی بخورید. در این حالت، تنها چیزی که حس می‌کنید شیرینی است، نه طعم واقعی آن.
درک طعم‌ها : محدودیت‌های زبان و نقش بینی
زبان انسان تنها قادر به تشخیص پنج مزه اصلی است: شیرینی، ترشی، شوری، تلخی و اومامی (طعم خوشایند و عمیق برخی مواد غذایی مانند گوشت و قارچ). جالب اینجاست که حتی این محدودیت‌ها در بین موجودات زنده مختلف متفاوت است. برای مثال، گربه‌ها فاقد گیرنده‌های تشخیص شیرینی هستند. شاید برخی بگویند که گربه‌ها اساساً “شیرین” نیستند، اما این احتمالاً به دلیل تجربه نادرست با گربه‌های خاص است! در هر صورت، خوشبختانه گربه‌ها انگیزه‌ای برای دزدیدن شربت افرا یا تکه‌های شکلات ندارند، زیرا در غیر این صورت، دیوانه‌وار به جنب‌وجوش می‌افتادند! آن‌ها هرگز لذت ذوب شدن شکلات بلژیکی روی زبان را تجربه نخواهند کرد.
اما محدودیت‌های زبان به همین جا ختم نمی‌شود. بدون کمک حس بویایی، توانایی تشخیص طعم‌ها به شدت کاهش می‌یابد. به‌طور نظری، اگر بینی خود را بگیرید و یک سیب و یک پیاز را گاز بزنید، احتمالاً نخواهید توانست تفاوت آن‌ها را تشخیص دهید. این بوها هستند که جزئیات و شخصیت متمایز طعم‌ها را آشکار می‌کنند؛ چه در غذاها، نوشیدنی‌ها، تنباکوها یا هر ماده دیگری که مردم با تنوع بی‌نظیرشان مصرف می‌کنند.
بنابراین ، هر تکنیکی که بتواند حس‌های منتقل‌شده از اپیتلیوم بویایی (لایه حساس به بو در بینی) را تقویت کند، می‌تواند به درک دقیق‌تری از طعم تنباکوها منجر شود.
رتروهیل : چگونه انجام می‌شود ؟
در واقع ، ما به‌صورت ناخودآگاه تا حدی رتروهیل می‌کنیم ، حتی اگر متوجه آن نباشیم. سال‌ها تصور می‌کردم که اصلاً این کار را انجام نمی‌دهم ، اما خاطراتی از خارج‌شدن گهگاه دود از بالای سبیل‌هایم این تصور را نقض می‌کند ! ذرات دود ، مانند مولکول‌های غذا، از طریق تلاطم در دهان به ناحیه بینی راه می‌یابند و در آنجا طعم‌ها پردازش شده و به مغز ارسال می‌شوند.
اما هدف از رتروهیل ، هدایت آگاهانه دود بیشتر به این منطقه حساس است . در “بویایی رترونازال” ، طعم و عطر زمانی ایجاد می‌شود که ذرات غذا یا دود از پشت گلو به حفره بینی راه یابند. با رتروهیل، دود به‌صورت مستقیم‌تری از طریق بینی خارج می‌شود و گیرنده‌های بویایی را تحریک می‌کند. این کار تعداد ذرات عطری که به اعصاب بویایی می‌رسند را افزایش داده و در نتیجه، طعم‌ها را تقویت می‌کند.
آموزش رتروهیل
شخصا به‌صورت منظم این تکنیک را تمرین نمی‌کردم . گاهی به‌طور ناخودآگاه اتفاق می‌افتاد و طعم‌ها را تشدید می‌کرد، اما باعث خارش بینی می‌شد و به‌دنبال بررسی بیشتر آن نبودم . اسموکر ها معمولاً دود را از بینی خارج می‌کنند ، اما اسموکر های پیپ و سیگار برگ معمولاً دود را به ریه‌ها نمی‌کشند، بنابراین خارج‌کردن دود از بینی سخت‌تر است.
وقتی تصمیم گرفتم این تکنیک را به‌صورت اصولی یاد بگیرم ، جلسات اولیه خنده‌دار بودند . جلوی گربه‌ام تمرین می‌کردم که همیشه نسبت به رفتارهای من قضاوت‌گر است . او با نگاهی تحقیرآمیز به من نگاه می‌کرد ، اما در عین حال ، مشتاقانه حرکات عجیب من را دنبال می‌کرد . به او گفتم :
“هرچقدر می‌خواهی مسخره‌ام کنی، من می‌توانم شکلات را بچشم و تو نمی‌توانی!”
اما او بی‌تفاوت بود !
در ابتدا ، سعی می‌کردم مقدار زیادی دود در دهانم جمع کنم و با بازدم از ریه‌ها، بخشی از آن را به بینی هدایت کنم، اما موفق نمی‌شدم. پس از چندین تلاش، متوجه شدم که با بلند کردن قسمت عقب گلو و پایین آوردن فک، دود بهتر به بینی راه می‌یابد. پس از پنج دقیقه تمرین ، توانستم این حرکت را به‌صورت کنترل‌شده انجام دهم.
راهنمای گام‌به‌گام برای رتروهیل
اگر تاکنون این تکنیک را امتحان نکرده‌اید، مراحل زیر را دنبال کنید :
۱. دهان را پر از دود کنید (بدون کشیدن آن به ریه‌ها)
۲. به‌آرامی بازدم انجام دهید و همزمان شکل دهان و گلو را تغییر دهید
۳. فک را پایین بیاورید و عقب زبان را به سمت پایین و عقب فشار دهید
۴. حالت‌های مختلف دهان را امتحان کنید تا دود به تدریج از بینی خارج شود
۵. با بهبود نتایج، حالت بهینه را پیدا کرده و آن را اصلاح کنید
چرا رتروهیل کنیم ؟
سیگاربرگ کش‌ها و پیپ کش‌ها همیشه به دنبال روش‌های جدید برای کشف طعم‌های متفاوت هستند . ما رطوبت تنباکو را تغییر می‌دهیم، روش‌های مختلفی برای آماده‌کردن تنباکوهای فلیک به کار می‌بریم، نحوه پر کردن پیپ را با توجه به ابعاد محفظه تنباکو تنظیم می‌کنیم و ریتم پک‌زدن را متنوع می‌سازیم . رتروهیل نیز یکی دیگر از این تکنیک‌هاست که به ما کمک می‌کند طعم تنباکوها را بهتر درک کنیم.
برای مثال ، وقتی یک ترکیب جدید را امتحان می‌کنیم، ممکن است طعمی ظریف وجود داشته باشد که در ابتدا قابل تشخیص نباشد، اما با رتروهیل، این طعم تقویت شده و احتمالاً قابل شناسایی می‌شود.
تجربه شخصی با رتروهیل
شخصا عمدتاً از ترکیب‌های ویرجینیا/پریک (Va/Per) استفاده می‌کنم و رتروهیل این تنباکوها باعث خارش بینی می‌شود . همچنین، طعم فلفلی و ادویه‌ای پریک بیشتر حس می‌شود . اکنون تنها یک یا دو بار در روز این کار را انجام می‌دهم تا درک بهتری از طعم تنباکو داشته باشم .
در ترکیب‌های حاوی لاتاکیا ، رتروهیل باعث می‌شود طعم‌های ظریف‌تری نمایان شوند. معمولاً در روش عادی، لاتاکیا تمام طعم‌های دیگر را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، اما با این تکنیک، طیف وسیع‌تری از طعم‌ها حس می‌شود.
نظر متخصصان
جرمی ریوز ، سرپرست بخش ترکیب‌سازی Cornell & Diehl ، از رتروهیل برای شناسایی طعم‌های ظریف استفاده می‌کند. او می‌گوید :
“در مورد ترکیباتی که طعم پیچیده‌ای ندارند، رتروهیل به من کمک می‌کند تا آن‌ها را تشخیص دهم.”
تکنیک او کمی متفاوت است :
۱. دود را در دهان جمع می‌کند.
۲. آن را خارج می‌کند.
۳. دوباره آن را به دهان بازمی‌گرداند.
۴. سپس از طریق بینی خارج می‌کند.
به گفته او ، این روش طعم‌های ظریف را بسیار آشکارتر می‌کند.
شین ایرلندی ، مدیر Smokingpipes ، معتقد است که عدم استفاده از رتروهیل یک اشتباه بزرگ است :
“حدود ۷۰٪ از طعم‌هایی که حس می‌کنیم، مربوط به بویایی است. اگر از رتروهیل استفاده نکنید، هرگز طیف کامل طعم تنباکو را تجربه نخواهید کرد.”
او اشاره می‌کند که بسیاری از افراد نمی‌توانند طعم‌های ذکرشده در بررسی‌ها (مانند چرم، تمشک یا خاکی) را تشخیص دهند و دلیل اصلی آن، عدم استفاده از رتروهیل است.
جمع‌بندی
رتروهیل یک ابزار قدرتمند برای پیپ‌کش‌ها و سیگارکش‌هاست . این تکنیک طعم‌ها را تقویت کرده و درک بهتری از تنباکو ارائه می‌دهد. اگر به دنبال کشف لایه‌های پنهان طعم‌ها هستید ، حتماً آن را امتحان کنید . البته ، اگر گربه دارید ، مراقب باشید !
در نهایت ، رتروهیل یک تجربه غنی‌تر از اسموک ارائه می‌دهد و ارزش امتحان کردن را دارد .
