توتون پیپ اینگلش، اسکاتیش و بالکان چیست؟
حتما برای شما هم پیش آمده است که زمان خرید توتون (معمولا قوطی) روی آن متن زیر را دیده باشید:
“ENGLISH” “SCOTTISH” “BALKAN”
در حقیقت این سه گونه، سه نوع میکس متفاوت از توتون ها هستند. جالب است بدانید که هر سه مدل یاد شده جزو میکس های اروماتیک نیستند و افزودنی خاصی هم ندارند و توشحات آن هم خیلی کم است. پس هنگام خرید این مطلب را به یاد داشته باشید که عطر جالبی نخواهند داشت ولی از نظر طعم و کیفیت اسموک از سطح بسیار بالایی برخوردار هستند.
توتون انگلیسی (اینگلیش میکسچر):
توتون انگلیسی میکس توتون ویرجینیا و لاتاکیا است. مقدار توتون ویرجینیا بیشتر از لاتاکیاست و نسبتا طعم شیرین تری دارد. شرکت دانهیل را یکی از بهترین سازنده های توتون اینگلیش جهان می دانند. نقش توتون لاتاکیا در اینگلیش میکسچر بیشتر به عنوان اسانس است و هدف استعمال توتون ویرجینیا است. ممکن است در ساخت توتون اینگلیش از توتون ارینتال هم به مقداری استفاده شود.
توتون اسکاتیش:
فرق اسکاتیش و اینگلیش فقط در مقدار لاتاکیا است. مقدار لاتاکیا در اسکاتیش کمتر است ولی ممکن است توتون ارینتال هم با آن میکس شده است که مقدار آن بسیار کم است. برای بسیاری از مصرف کنندگان توتون اسکاتیش ملایمتر و کمی معطر تر از اینگلیش به حساب می آید. کات توتون اسکاتیش معمولا بلندتر از گونه قبلی است و مدت زمان بیشتری هم می سوزد. (کات آن بلندتر از لوز کات است)
توتون بالکان:
این توتون عمدتا میکس لاتاکیا و ارینتال است و آن قدر کم ویرجینیا در آن به کار می رود که فقط در آن دیده شود ولی به این توتون شخصیت شیرینی نمی دهد. خصلت توتون بالکان خشونت آن در طعم و عطر است، به نحوی که بسیاری از مصرف کنندگان اصلا توتون بالکان استفاده نمی کنند. در توتون بالکان سوختن توتون لاتاکیا مشهودتر از توتون های دیگر است.
برای شناخت درست از این سه نوع میکس میبایستی به صورت اجمالی به سه گونه توتون مورد استفاده در آن اشاره کنیم:
توتون ویرجینیا:
این توتون در مزارع و مناطق زیادی (از جمله ایران) کاشت می شود و معمولا به عنوان توتون غالب در صنعت پیپ و همچنین سیگارت استفاده می شود. اگرکه استعمال این توتون همراه با پک های سنگین باشد می تواند طعم آتشین و تندی داشته باشد ولی در صورتی که اسموک لایت باشد بوی شیرینی خواهد داشت. این توتون را در سه رنگ طلایی، لیمویی و قرمز می شود مشاهده کرد که گونه طلایی آن کیفیت مطلوب تری دارد. (آب و هوا، نوع خاک، زمان کشت و زمان برداشت بسیار موثر هستند)
توتون تیره تر مدت زمان بیشتری می سوزد و از شیرینی کمتری برخودار است ولی توتون ویرجینیای طلایی یا گلدن ویرجینیا بسیار لطیف تر و مرغوبتر از گونه تیره تر است و طرفداران بیشتری هم دارد.
توتون لاتاکیا:
این توتون در اصل در کشور سوریه کشت می شده و محل اصلی آن بندر لازقیه بوده است و به همین دلیل هم به لاتاکیا معرف است. امروز این توتون بیشتر در قبرس کشت می شود. برگ گیاه پس از برداشت تریشه شده و با استفاده از چوب بلوط دود داده می شود (تقریبا شبیه به آنچه در ماهی دودی داریم). دلیل دود دادن این توتون هم این است که در گذشته با این روش مدت زمان بیشتری می شد آن را نگهداری کرد.
در هر حال اسموک این توتون به تنهایی اصلا پیشنهاد نمی شود و اسموک بسیار تلخی هم دارد. در حال حاضر توتون لاتاکیا به عنوان یک نوع اسانس در بسیاری از میکس ها استفاده می شود. این گونه از استعداد بسیار پایینی در دریافت اسانس برخوردار است و به این توتون اسانس تزریق نمی شود.
توتون ارینتال:
این توتون و با بلیند آن بسیار شبیه به لاتاکیا است. توتون ارینتال در برخی نقاط سوریه، عمدتا در ترکیه و یونان کاشت می شود. توتون ارینتال ترکیه و یونان مرغوبتر و شیرینتر از نوع سوریه ای آن به حساب می آید. از توتون ارینتال در توتون های انگلیسی هم استفاده می شود و این میکس هم از طرفداران فراوانی برخوردار است. تجارت این توتون سالها تحت سیطره امپراطوی عثمانی بوده است. باسما گونه ای از توتون ارینتال است که در ایران هم کشت می شود و در صنعت ساخت توتون قلیان میوه ای استفاده می شود. برگ توتون ارینتال به طور محسوسی کوچکتر از برگ سایر گیاهان هم خانواده خود است.
“استفاده بدون ذکر منبع ممنوع است”
