ملاحظاتی درباره پیپ و سلامت
گرچه ممکن است این متن برای مصرف کنندگان انواع مختلف دخانیات مفید باشد ولی در اصل این متن برای کسانی نوشته شده که می‌خواهند پیپ بکشند و به پیپ کشیدن ادامه بدهند و در عین حال از صدمات و بیماری‌های مرتبط تا حد امکان درامان بمانند.
یک قاعده درباره پیپ کشیدن (والبته درباره سیگاربرگ) آن است که دود حاصله مستقیما به داخل ریه فرستاده نمی‌شود . به همین جهت میشود امیدوار بود ریه کمتر آسیب ببیند.
نکته دیگر اینکه پیپ کشیدن به این دلیل که نیاز به یک آرامش نسبی و فضاى مناسب دارد، نسبت به سیگارت، تعداد دفعات کمتری استفاده می شود.
پس ریسک اصلی پیپ کشیدن چیست؟
بطور خلاصه، مواد موجود در دود حاصل از توتون، برای دهان مضر است و می تواند طی سالها مصرف مداوم از بافتهای حساس عبور کند. می تواند سبب شکل گیری زخمهایی در دهان شود، مواد سرطانزای موجود در دود در آنجا جمع شود و ایجاد سرطان کند..
این نه فقط در مورد زخمهای حاصله از دود بلکه درباره زخمهایی که به دلایل دیگر در دهان ایجاد شده اند و در معرض دود بوده اند نیز صدق می کند.
راه چیست؟
به طور ساده کنار گذاشتن پیپ و هرگونه دخانیات! یا در صورت پذیرش ریسک مصرف دخانیات، انجام آنچه که در ادامه می آید.
البته ضمانتی برای عدم ابتلا به بیماری های مرتبط به دخانیات به هر حال وجود ندارد.
برای آنها که می خواهند پیپ کشیدن را در دراز مدت ادامه دهند راههای زیر پیشنهاد می شود:
ایجاد تعادل در مصرف: اگر ۵ بار یا بیشتر در روز مصرف می کنید آنرا کاهش دهید به ۱ تا ۳ بار در روز. بهتر است هراز گاهی وقفه های طولانی تر ایجاد کنید که بافتهای دهان شما استراحت کند: یک روز.. یک هفته یا بیشتر.. یا به عبارتی گاهی روزه دخانیات بگیرید!
اگر زخم یا جراحتی هر قدر ناچیز در دهان یا روی لب شما وجود دارد برای مدتی از کشیدن خودداری کنید چون میتواند فرآیند درمان طبیعی زخمها را کند کرده و در مدت زمان طولانیتری زخمها را در معرض مواد مضر مذکور قرار بدهد.
هر زخم یا جراحت یا توده یا لکه در دهان، دردناک باشد یا نباشد، اگر طی دو هفته از بین نرود بهتر است مورد معاینه پزشک قرار گیرد.
نشانه های دیگر که باید مورد توجه باشد: بوی بد دهان یا نفس یا تغییر در مزه دهان، وجود توده در گردن، وجود ورم در صورت، دشواری بلع یا دشواری حرکت دادن زبان، درد آرواره ها یا درد مزمن گوش، یا خونریزی در دهان باید به موقع مورد توجه قرار گیرد و به آن رسیدگی پزشکی شود و تا وقتی برطرف نشده اند از دخانیات اجتناب شود.
پیپ را همیشه در یک محل از لب قرار ندهید و مرتب آنرا جابجا کنید. این کمک می کند تا حرارت دود روی یک نقطه از دهان متمرکز نباشد. بین دفعات استفاده تا جایی که ممکن است فاصله بیندازید تا استراحتی به دهان داده باشید.
از drink توام با دخانیات اجتناب کنید. هرازگاهی میان پیپ کشیدن و همچنین در انتها، آبی بنوشید.
همیشه از نوشیدنی های داغ اجتناب کنید همچنین از غذاهای بسیار ترش یا پر ادویه یا غذاهای خشک که لبه های تیزی دارند و به هر صورت خراش یا التهابی در دهان ایجاد می کنند.
از خمیردندانهای طبیعی تر و دهانشویه های بدون الکل استفاده کنید.
پیپ خود را تمیز نگه دارید و از مایعات و ادوات تمیز کننده مناسب آن استفاده کنید و قبل از مصرف مجدد، بگذارید پیپ کاملا خشک شود.
اگر از فیلتر(از هر نوع) استفاده می کنید بعد از هر بار مصرف آنرا عوض کنید و در این مورد اصلا صرفه جو نباشید چرا که استفاده مجدد از فیلتر آلوده می تواند خطرناکتر از پیپ کشیدن بدون فیلتر باشد.
از کشیدن توتون بیش از حد مرطوب اجتناب کنید چون مایعات حاصل از سوختن توتون به دهان راه می یابد.
اگر در دهان شما سوزشی ایجاد شده است تا چند روز دست نگه دارید و روزی دو یا سه بار با آب نمک شستشو داده و قرقره نمایید.
بخاطر داشته باشید که بسیاری از توتونهای ارزان قیمت هستند که افزودنی های شیمیایی دارند (به عنوان محافظ یا طعم دهنده یا …) وممکن است این افزودنی ها مضراتی داشته باشند.توتونهای گرانتر بعضا افزودنی های کمتری دارند و به اصطلاع خالصتر هستند.وقتی پیپ می کشید دود را فرو ندهید و در ریه ها وارد نکنید.. دود پیپ از دود سیگارت سنگینتر است.
لذت پیپ کشیدن با لذت سیگارت متفاوت است. نیازی به فرو دادن دود پیپ برای لذت بردن نیست. پیپ را با آرامش و بدون عجله بکشید. در غیر این صورت توتون بسیار داغ خواهد سوخت و علاوه بر اینکه عمر پیپ را کم خواهد کرد، سلامت دهان شما را به مخاطره خواهد انداخت.
مرتب از مسواک و نخ دندان استفاده کنید و به آرامی سطح زبان را نیز مسواک بزنید.سالی یکی دو بار برای پاکسازی و معاینه کلی دهان و دندان نزد دندانپزشک بروید.
نسبت به علایم هشیار باشید. اگر ضربان قلب شما هنگام استفاده بالا می رود یا اینکه به آسانی سرما خورده یا به گلو درد دچار می شوید و اینرا متوجه پیپ کشیدن میدانید، شاید این کار برای شما مناسب نیست و بهتر است کنار بگذارید.
۲۹ اردیبهشت ۹۴
بهزاد ن.
این متن توسط یک علاقمند به پیپ نوشته شده‌است نه یک پزشک. و صرفا حاوی نظرات شخصی نویسنده است.
