رنسانس پیپ‌های کامینتو : از شومینه‌های خانوادگی تا میراثی نوین

کامینتو: بازگشت شکوهمند یک میراث – از دل شومینه تا قله نوآوری در دنیای پیپ

در دنیای پیپ‌سازی، برندهایی هستند که صرفاً ابزاری برای تدخین نیستند، بلکه روایتی زنده از تاریخ، هنر و میراث خانوادگی را در خود حمل می‌کنند . کامینتو (Caminetto) یکی از این برندهای اسطوره‌ای است که پس از سال‌ها غیبت، با روحی تازه و دستانی جوان، دوباره جان گرفت . این مقاله به روایت داستان کامینتو می‌پردازد؛ از تولدش در ذهن یک هنرمند ایتالیایی تا احیای آن توسط نوه‌ای که هرگز پدربزرگش را ندید، اما عشق او را در خون خود حس می‌کرد .

شعله‌ای که هرگز خاموش نشد: مقدمه‌ای بر داستان کامینتو

در قلب صنعت پیپ‌سازی، داستان‌هایی نهفته است که فراتر از چوب و توتون هستند . داستان کامینتو، داستان عشق، اختلاف، غیبت و بازگشتی باشکوه است . این برند که زمانی نماد نوآوری و کیفیت در دنیای پیپ بود، پس از سال‌ها خاموشی، دوباره برخاسته است . کامینتو امروز نه تنها به عنوان یک نام تجاری، بلکه به عنوان شهادتی بر پایداری میراث خانوادگی و جاودانگی هنر واقعی شناخته می‌شود . تامی آسکورتی (Tommi Ascorti)، مردی که این رنسانس را رهبری می‌کند، بیش از یک سازنده پیپ است؛ او حافظ خاطرات، مجری آرزوها و معمار آینده برندی است که پدربزرگش، پپینو (Peppino)، با دستان خالی و ذهنی پر از ایده بنا نهاد . این مقاله، سفری است در گذر زمان، از شومینه‌های گرم ایتالیا تا کارگاه‌های مدرن امروزی، تا بفهمیم چگونه یک برند می‌تواند مرگ را تجربه کند و دوباره متولد شود؛ قوی‌تر و تاب‌آورتر از همیشه .

تولد یک اسطوره: پپینو و رؤیای کامینتو

پپینو آسکورتی: بنیانگذاری بر پایه‌های استادی

جوزپه “پپینو” آسکورتی (Guiseppe “Peppino” Ascorti) در سال  به عنوان یک استادکار به شرکت کاستلو (Castello)، یکی از معتبرترین برندهای پیپ‌سازی ایتالیا، پیوست . کاستلو در آن زمان به عنوان پیشگام در تولید پیپ‌های باکیفیت و طراحی‌های منحصربه‌فرد شناخته می‌شد . کار در این محیط حرفه‌ای، پپینو را با تمام جنبه‌های پیپ‌سازی، از انتخاب بهترین ریشه‌های گیاه اریکا (Briar) تا تکنیک‌های ظریف تراشکاری و پرداخت، آشنا کرد . او نه تنها مهارت‌های فنی را آموخت، بلکه فلسفه‌ای عمیق نسبت به پیپ به عنوان یک اثر هنری و ابزاری برای لذت بردن از لحظات آرامش پیدا کرد . سال‌ها کار در کاستلو، استعداد ذاتی او را شکوفا کرد و اعتمادبه‌نفس لازم را برای قدم گذاشتن در مسیری مستقل به او داد .

جرقه‌ای برای استقلال و تولد کامینتو

در سال ، پس از نزدیک به یک دهه کسب تجربه در کاستلو، پپینو تصمیمی جسورانه گرفت: او این شرکت معتبر را ترک کرد تا برند خود را تأسیس کند . این تصمیم، ریسک بزرگی در آن دوران محسوب می‌شد، اما پپینو با ایمان به توانایی‌های خود و چشم‌اندازی روشن برای آینده، این مسیر را انتخاب کرد . نامی که برای برند خود برگزید، “کامینتو” بود؛ کلمه‌ای ایتالیایی به معنای “شومینه” . این انتخاب تصادفی نبود، بلکه حامل عمیق‌ترین معانی و نمادگرایی‌ها بود .

نمادگرایی شومینه: از کانون خانواده تا آیین تدخین پیپ کامینتو

شومینه، تا قبل از اختراع سیستم‌های مرکزی گرمایشی، قلب تپنده هر خانه ایتالیایی بود . این تنها منبع گرما نبود، بلکه کانون اصلی زندگی اجتماعی خانواده محسوب می‌شد . نور گرم و زرد آتش و گرمای ملایمش، خانه را به مکانی امن و صمیمی تبدیل می‌کرد؛ تبدیل به “خانه” به معنای واقعی کلمه . پپینو این تشابهات عمیق را به خوبی درک می‌کرد . تدخین پیپ نیز یک آیین است؛ آیینی که انسان را با طبیعت پیوند می‌زند (پیپ از ریشه درخت و توتون از برگ گیاه) . تمیز کردن پیپ پس از هر استفاده، برای حفظ طعم و لذت آتی ضروری است، همانطور که تمیز کردن کف شومینه برای آماده‌سازی آتش بعدی . انتخاب نام “کامینتو”، نه تنها اشاره به این تشابهات آیینی داشت، بلکه پیام روشنی می‌داد: پیپ کامینتو باید مانند شومینه، کانونی برای گرما، آرامش و ارتباط باشد .

طلوع یک امپراتوری: همکاری، نوآوری و شهرت کامینتو

سه‌گانه قدرتمند: آسکورتی، رادیچه و داولی

پپینو تنها نبود . یک سال پس از تأسیس کامینتو در سال ، لوئیجی رادیچه (Luigi Radice)، یکی دیگر از استادکاران برجسته کاستلو، تصمیم گرفت این شرکت را ترک کرده و به پپینو بپیوندد . این آغاز یکی از تأثیرگذارترین همکاری‌ها در تاریخ پیپ‌سازی مدرن بود . به زودی، این دوئل قدرتمند به یک تریو تبدیل شد . جیانی داولی (Gianni Davoli)، صاحب یک فروشگاه توتون و تنباکوی معتبر در میلان، به جمع آنها پیوست . داولی اگرچه خود پیپ‌ساز نبود، اما یک بازاریاب و توزیع‌کننده نابغه بود . او کامینتوها را در فروشگاه خود به فروش می‌رساند و مهمتر از آن، این برند ایتالیایی را به بازار آمریکا معرفی کرد .

نفوذ در آمریکا: تایدر باکس و “لا پیپا دل بافو” برند کامینتو

نقطه عطف اصلی در موفقیت کامینتو، قرارداد با زنجیره معروف (Tinder Box) بود . این فروشگاه در آن زمان صدها شعبه در سراسر آمریکا داشت و یکی از تأثیرگذارترین بازیگران بازار پیپ محسوب می‌شد . حضور پیپ‌های کامینتو در این زنجیره، باعث شد برند به سرعت در میان علاقه‌مندان به پیپ در آمریکا شناخته شود و به محبوبیت چشمگیری دست یابد . این موفقیت، نماد برند کامینتو را نیز به شهرت رساند . لوگوی معروف سبیل (Mustache)، احتمالاً به این دلیل انتخاب شد که هر دو آسکورتی و رادیچه سبیل‌های ضخیم و چشمگیری داشتند . شعار برند، “لا پیپا دل بافو” (La Pipa del Baffo) به معنای “پیپ سبیل‌دار” شد و این نام‌گذاری، هویتی منحصربه‌فردی به کامینتو بخشید .

نوآوری‌های تعیین‌کننده: شکل‌ها و پرداخت‌های جدید کامینتو

کامینتو به سرعت به عنوان یک برند نوآور شناخته شد . آنها صرفاً پیپ‌های سنتی را تقلید نمی‌کردند، بلکه شکل‌های کاملاً جدیدی را خلق کردند که توجه کلکسیونرها را به خود جلب کرد . اما شاید ماندگارترین نوآوری آنها، معرفی پرداخت نمادین “نیو دیر” (New Dear) بود . این پرداخت، ظاهری منحصربه‌فرد به پیپ می‌بخشید؛ شبیه به موم ذوب شده که از لبه پیپ سرازیر شده و روی بدنه آن جاری شده است . این تکنیک، بلافاصله به امضای کامینتو تبدیل شد و پیپ‌های حامل این پرداخت، به راحتی قابل تشخیص بودند .

رشد تولید و خط موفق “بیزینس” کامینتو

تقاضای روزافزون برای محصولات کامینتو، ظرفیت تولید آسکورتی و رادیچه را فراتر از حد توانشان می‌کرد . با تقویت نیروی انسانی، کامینتو به تولید سالانه حدود  پیپ دست یافت و به یکی از پرفروش‌ترین برندهای پیپ در آمریکا تبدیل شد . محبوب‌ترین خط تولید آنها در این دوره، خط “بیزینس” (Business) با پرداخت خشن (Rusticated) بود که به دلیل کیفیت ساخت بالا، قیمت مناسب و طراحی کاربردی، مورد استقبال گسترده قرار گرفت . دهه ، دوران طلایی کامینتو بود؛ دورانی که برند در اوج خلاقیت، تولید و محبوبیت قرار داشت .

طوفان در شومینه: اختلاف‌ها و فروپاشی کامینتو

ترک‌های اولیه: تضاد بین کیفیت و کمیت در کامینتو

موفقیت کامینتو مدیون همکاری سه‌گانه آسکورتی، رادیچه و داولی بود . اما این موفقیت، بذر اختلاف را نیز در خود داشت . داولی، برای تجهیز کارگاه با ماشین‌آلات مدرن و افزایش ظرفیت تولید، سرمایه‌گذاری سنگینی کرده بود و کنترل او بر شرکت افزایش یافت . از سوی دیگر، آسکورتی و رادیچه نگران بودند که فشار برای افزایش تولید بی‌وقفه، در نهایت به کیفیت کلی پیپ‌های کامینتو آسیب خواهد زد .

نقطه شکست: ورود نسل بعدی و قدرت داولی

نقطه اوج اختلافات، زمانی رخ داد که روبرتو آسکورتی، پسر پپینو، خواست به عنوان یک پیپ‌ساز تمام‌وقت به پدرش در کارگاه بپیوندد . اما داولی، که اکنون کنترل اکثریت سهام شرکت را در دست داشت، قاطعانه با این ایده مخالفت کرد و آن را رد کرد . این اقدام داولی، ضربه‌ای عمیق به آرزوهای خانوادگی آسکورتی‌ها بود . آسکورتی و رادیچه احساس می‌کردند که هنر و کنترل آنها بر محصولی که خلق می‌کردند، در حال از دست رفتن است .

خروج رادیچه: پایان یک همکاری اسطوره‌ای در کامینتو

در سال ، لوئیجی رادیچه تحمل را از دست داد و شرکت را ترک کرد . این حرکت، در آن زمان، اقدامی ناامیدکننده به نظر می‌رسید . اگرچه امروز می‌دانیم که رادیچه بعدها با برند خود به موفقیت چشمگیری دست یافت، اما در آن لحظه، خروج او ضربه‌ای مهلک به کامینتو و پایان دوران طلایی همکاری او با پپینو بود .

سرازیری کیفیت و فروپاشی نهایی کامینتو

همانطور که آسکورتی و رادیچه پیش‌بینی کرده بودند، کیفیت پیپ‌های کامینتو شروع به کاهش کرد . خانواده آسکورتی تلاش کردند شرکت را از داولی خریداری کنند، اما نتوانستند سرمایه لازم را فراهم کنند . پپینو، با قلبی شکسته، کارگاه پیپ‌سازی خود را راه‌اندازی کرد و کارکنان باقی‌مانده کامینتو را با خود برد . آنها برای مدت کوتاهی پیپ‌هایی تحت نام “سرجیو” (Sergio) تولید کردند . اما به زودی، پپینو و پسرش روبرتو، برند جدیدی را با نام خانوادگی خود، “آسکورتی” (Ascorti)، تأسیس کردند . این، پایان رسمی کامینتو در آن دوره بود . تقریباً در همان زمان، کارگاه اصلی کامینتو در آتش‌سوزی ویران شد . پپینو آسکورتی در سال  درگذشت، پنج سال قبل از به دنیا آمدن نوه‌اش، توماسو، که بعدها نام “تامی” را برای خود برگزید و مسئولیت احیای کامینتو را بر عهده گرفت .

رنسانس: تامی آسکورتی و باززایی میراث کامینتو

تامی: وارثی که هرگز ندید، اما میراث کامینتو در او زنده بود

توماسو “تامی” آسکورتی هرگز پدربزرگش، پپینو، را ندید . او در سال  به دنیا آمد، اما میراث کامینتو و داستان پدربزرگش، همواره بخشی از هویت خانوادگی او بود . پدرش، روبرتو، به کار پیپ‌سازی تحت برند آسکورتی ادامه می‌داد و تامی از کودکی با بوی چوب، صدای ابزارها و زیبایی پیپ‌های دستساز آشنا شد . او احساس می‌کرد که وظیفه دارد نام کامینتو را، که بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت خانوادگی‌اش بود، زنده نگه دارد .

احیا در سال : جرقه‌ای از گذشته برای کامینتو

در سال ، تامی آسکورتی تصمیمی تاریخی گرفت . او برند کامینتو را از اعضای خانواده خریداری کرد و آن را احیا کرد . این حرکت، صرفاً یک تصمیم تجاری نبود؛ بلکه عملی احساسی و معنوی بود . تامی می‌گوید: “چیزی که هیجان‌انگیز بود، این بود که برندی را که پدربزرگم بنیان نهاده بود، پیش ببرم و میراث او را ادامه دهم” . او می‌خواست نه تنها نام کامینتو را زنده کند، بلکه روح و کیفیت اصلی آن را نیز بازگرداند .

شروع دشوار: از کارگاه کوچک تا جهانی شدن کامینتو

تامی کار را با چند کارمند شروع کرد، اما به سرعت متوجه شد که برای حفظ کیفیت و صداقت هنری، باید مسیر متفاوتی را در پیش گیرد . او تصمیم گرفت به تنهایی کار کند ، . این تصمیم به کار انفرادی، اگرچه چالش‌برانگیز بود، اما به تامی کنترل کامل بر هر جنبه‌ای از فرآیند تولید داد . هر پیپ کامینتو که از کارگاه او خارج می‌شد، بازتاب مستقیم دیدگاه هنری و استانداردهای سختگیرانه او بود .

بازسازی داستان: از نمایشگاه شیکاگو تا درهای فروشگاه‌ها

تامی با اهداف روشن و آمادگی برای کار سخت، این مسیر را آغاز کرد . او می‌گوید: “من تصمیم گرفتم داستان این برند را بازسازی کنم، که کار آسانی نبود زیرا بسیاری از مردم در آمریکا نمی‌دانستند که کسی در حال ساخت کامینتوهاست” . برای تغییر این وضعیت، تامی شروع به سفر به آمریکا برای معرفی پیپ‌های کامینتو کرد . او به یاد می‌آورد: “من اولین باری که در نمایشگاه پیپ شیکاگو شرکت کردم را به خاطر می‌آورم – برخی می‌گفتند: ‘آه، تو نوه پپینو، پسر روبرتو هستی و پیپ می‌سازی. ما کنجکاویم: چه چیزی می‌سازی؟ چه کار می‌کنی؟'” .

او برای بازگرداندن اعتماد به برند کامینتو، آن را با برندهای بزرگ مقایسه می‌کرد: “به فراری (Ferrari) نگاه کنید، یک برند بسیار مهم سوپرکار. انگار فراری برای  سال ساخت ماشین را متوقف کند، سپس یکی از اعضای خانواده آن را دوباره راه‌اندازی کند. فراری همیشه فراری است، اما بازارها تغییر کرده‌اند و آنها مطمئن نیستند که برند قوی است یا نه” . این مقایسه هوشمندانه، چالش پیش روی تامی را به خوبی نشان می‌دهد .

زندگی یک هنرمند-کارآفرین: از  صبح تا  شب برای کامینتو

پیپ‌سازی تنها مسئولیت تامی نیست . کامینتو پیپ‌ها را در سراسر جهان تحویل می‌دهد و او لجستیک و جزئیات این مدل کسب‌وکار پیچیده را مدیریت می‌کند . روزهای او از ساعت  صبح شروع می‌شود و حدود ساعت  شب به پایان می‌رسد . او می‌گوید: “اما اکنون پس از  سال، فکر می‌کنم کار بزرگی انجام می‌دهیم و من از این بابت خوشحالم” . تامی هر زمان که بتواند، در سراسر جهان سفر می‌کند و داستان خود را شرح می‌دهد: “گذشته را احترام بگذارید و به آینده بیندیشید” . این شعار، فلسفه اصلی او در احیای کامینتو است .

فلسفه تولید کامینتو: احترام به گذشته، نوآوری برای آینده

احترام به گذشته: احیای شکل‌های کلاسیک در خط “ایونت” کامینتو

یکی از راه‌های اصلی که تامی برای احترام به گذشته کامینتو به کار می‌برد، بازمعرفی شکل‌های کلاسیک این برند است . مجموعه‌های ویژه “ایونت” (Event) او نمونه‌های بارز این رویکرد هستند . این پیپ‌ها هر ساله عرضه می‌شوند و بر اساس نمودار شکل‌های اصلی کارگاه طراحی شده‌اند، اما با به‌روزرسانی‌هایی همراه هستند . تامی توضیح می‌دهد: “من تمام شکل‌های قدیمی که پدربزرگم ساخته را در یک کتاب بزرگ دارم، و هر سال یک شکل را دوباره می‌سازم، آن را کمی تغییر می‌دهم تا برای بازار ما بهتر باشد” . این رویکرد، تعادل ظریفی بین حفظ اصالت و پاسخگویی به سلیقه‌های مدرن در کامینتو برقرار می‌کند .

احیای “نیو دیر”: از سوءتفاهم زبانی تا هنر مدرن در پیپ‌های کامینتو

پرداخت معروف “نیو دیر” (New Dear)، جنبه دیگری از گذشته است که تامی آن را به حالت مدرن بازگردانده است . داستان نام‌گذاری این پرداخت، خود یک داستان جالب است . تامی روایت می‌کند که پپینو در فکر نامی برای پرداخت موم‌چکانی بود و مشتری [احتمالاً نماینده تایدر باکس] گفت: “اوه، می‌توانی آن را نیو آیدیا (New Idea) بنامی” ، . پپینو که فقط ایتالیایی صحبت می‌کرد، این عبارت را به اشتباه شنید و پرداخت به “نیو دیر” (New Dear) معروف شد .

تامی این پرداخت را با دقت انجام می‌دهد، اما با تغییراتی نسبت به نسخه اصلی . او با اضافه کردن بخش‌های صیقل‌یافته به پرداخت خشن اصلی، پیچیدگی و جذابیت بصری آن را افزایش داده و در عین حال، چالش فنی ساخت را نیز دوچندان کرده است .

تعهد به کیفیت: از محفظه توتون تا دهنه پیپ‌های کامینتو

تمام پیپ‌های کامینتو، حتی در جزئی‌ترین بخش‌ها، با دقت فوق‌العاده‌ای پرداخت می‌شوند، از جمله محفظه توتون . تامی تأکید می‌کند: “برای من بسیار مهم است که با سنباده داخل کاسه کار کنم تا بتوانم همه خراش‌ها یا اثر ابزارها را از بین ببرم” . این دقت در صیقل محفظه توتون، باعث می‌شود لایه کیک (Cake) یکنواخت‌تر رشد کند .

استم ها (Stems) نیز با همان دقت ساخته می‌شوند . تامی عمدتاً از اکریلیک استفاده می‌کند، زیرا “تمیز است، در دهن حس خوبی دارد و اکسید نمی‌شود. همیشه براق و سیاه است” . ترجیح تامی به اکریلیک، ناشی از مزایای عملی آن است .

چالش‌های میراث کامینتو: تعادل بین سنت و تحول

تامی به خوبی از چالش‌های زنده کردن یک میراث غنی آگاه است . او می‌گوید: “وقتی یک داستان طولانی و سنگین روی شانه‌هایت باشد، یک مسئولیت بزرگ است. شما باید در مورد تغییرات جهت‌گیری شدید محتاط باشید و به گذشته احترام بگذارید در حالی که گذشته را کپی نمی‌کنید” . این تعادل ظریف، کلید موفقیت تامی در احیای کامینتو بوده است .

فلسفه یک هنرمند: عشق، تعهد و آینده کامینتو

“من یک پیپ‌سازم”: صداقت در هر پیپ کامینتو

مهم‌ترین پیامی که تامی می‌خواهد به دنیا منتقل کند، صداقت و تعهد او به هنر پیپ‌سازی است . او می‌خواهد اطمینان حاصل کند که همه می‌دانند او یک پیپ‌ساز واقعی است . او با قاطعیت اعلام می‌کند: “من یک پیپ‌سازم. من چهره برندم هستم، فروشنده برندم هستم، حسابدار برندم هستم، پستچی برندم هستم. اما بسیار مهم، ٪، من پیپ‌سازم هستم. هر پیپ با سبیل روی استم توسط من ساخته شده است” . این بیانیه، قدرتمند و روشن است .

مزیت انفرادی: آزادی خلاقیت و پیروزی کیفیت در کامینتو

کار به تنهایی، اگرچه چالش‌برانگیز است، اما مزیت عمده‌ای برای تامی در ساخت پیپ‌های عالی دارد . او توضیح می‌دهد: “چون من به تنهایی کار می‌کنم، بدون تأثیرات خارجی یا سرمایه‌گذاران، مزیت عمیقی در ساخت پیپ‌های عالی دارم. هیچ اختلاف‌نظری در مورد نیازهای تولید به وجود نمی‌آید، و نیازی نیست تماشا کنم که خلاقیت من در پی اعداد بالا کنار گذاشته شود. کیفیت همیشه برنده است” . این رویکرد، تضمین می‌کند که پیپ‌های کامینتو نه تنها ابزارهایی برای تدخین هستند، بلکه آثار هنری واقعی نیز محسوب می‌شوند .

“نان و پیپ”: فلسفه وجودی یک هنرمند در کامینتو

در ایتالیا، ضرب‌المثلی قدیمی وجود دارد: “نان و پیپ” (Pane e Pipa) . تامی این فلسفه را به طور کامل در زندگی خود تجربه می‌کند . او می‌گوید: “پیپ برای وجود من به اندازه غذا ضروری است. در طول شب، رویای شکل‌های جدید را می‌بینم. هر چیزی که به آن فکر می‌کنم این است که چگونه مشتریان را خوشحال کنم” . این عشق عمیق و همه‌جانبه به هنرش، موتور محرک تامی است .

کامینتو امروز: بازگشتی باشکوه و شعله‌ای ابدی

بسیاری از ما روزهایی را به خاطر می‌آوریم که کامینتو بسیاری از کلکسیون‌های پیپ و موجودی فروشندگان توتون و تنباکو را تسخیر کرده بود . پیپ‌های آن دوره، به دلیل کیفیت ساخت، نوآوری در طراحی و هویت منحصربه‌فرد، بسیار مورد احترام و تقاضا بودند . امروز، تحت رهبری تامی آسکورتی، کامینتو نه تنها به آن سطح از کیفیت بازگشته است، بلکه در بسیاری از جنبه‌ها، حتی فراتر از آن رفته است . تامی با ترکیب احترام عمیق به میراث پدربزرگش و نگاهی نو به طراحی و فناوری، پیپ‌هایی خلق می‌کند که هم روح کامینتو کلاسیک را در خود دارند و هم برای علاقه‌مندان مدرن جذاب و کاربردی هستند .

نتیجه‌گیری: شعله‌ای ابدی به نام کامینتو

داستان کامینتو، داستانی عمیقاً انسانی است . داستانی درباره رؤیا‌ها، همکاری‌ها، اختلاف‌ها، غیبت و بازگشتی که توسط عشق و تعهد نسل بعدی ممکن شد . پپینو آسکورتی با انتخاب نام “کامینتو”، نه تنها یک برند پیپ ساخت، بلکه نمادی از گرما، خانواده و ارتباط را خلق کرد .

اما شعله‌ای که پپینو روشن کرده بود، هرگز کاملاً خاموش نشد . این شعله در قلب خانواده آسکورتی، به ویژه در نوه‌اش تامی، زنده ماند . تامی آسکورتی با شجاعت، استقامت و تعهدی بی‌چون‌وچرا، این شعله را دوباره شعله‌ور کرد . او نه تنها برند را احیا کرد، بلکه آن را با معنایی عمیق‌تر و کیفیت بی‌نظیری بازسازی کرد . او با کار انفرادی، کنترل کامل بر هر پیپ، و ترکیب هوشمندانه سنت و نوآوری، کامینتو را به جایگاهی که شایسته آن است بازگرداند .

امروز، هر پیپ کامینتو که از کارگاه تامی خارج می‌شود، نه تنها یک ابزار برای تدخین است، بلکه یک پیام است . پیامی درباره پایداری هنر واقعی، قدرت میراث خانوادگی، و امکان باززایی حتی پس از طولانی‌ترین خاموشی‌ها . این پیپ‌ها، شاهدی زنده بر این حقیقت هستند که وقتی عشق و تعهد در کار باشد، حتی شعله‌ای که به نظر می‌رسد خاموش شده است، می‌تواند دوباره با قدرتی بیشتر شعله‌ور شود .

شاید اکنون زمان آن باشد که دوباره به کامینتو نگاه کنیم، نه فقط به عنوان یک برند از گذشته، بلکه به عنوان یک نیروی زنده و پویا در حال حاضر . زمان آن است که تجربه کنیم پیپ‌های کامینتو چگونه همیشه باید می‌بودند: نمادی از گرما، هنر و ارتباطی ابدی، درست مانند شومینه‌ای که نام آن را بر خود دارد . شعله کامینتو، به لطف تامی آسکورتی، اکنون روشن‌تر از همیشه می‌درخشد و آینده‌ای درخشان را پیش‌رو دارد .