کلیشه‌ های پیپ‌ کشی : از استادان قدیم تا نسل جدیدی از استقلال‌ طلبان

در این مقاله می خوانید :

کلیشه‌ های پیپ‌ کشی : از استادان قدیم تا نسل جدیدی از استقلال‌ طلبان

کلیشه‌ های پیپ‌ کشی : از استادان قدیم تا نسل جدیدی از استقلال‌ طلبان

مقدمه: دنیایی پر از کلیشه‌

در دنیای پیچیده روابط انسانی و تصاویر ذهنی که از یکدیگر می‌سازیم، پیپ کشیدن همواره بستری برای شکل‌گیری کلیشه‌ها بوده است. از تصویر “صنعتگر قدرتمند با سیگار برگ” گرفته تا “استاد دانشگاه غرق در افکار با پیپ”، این نمادها عمیقاً در فرهنگ عامه ریشه دوانده‌اند. اسموک پیپ، به‌طور خاص، بار معنایی منحصربه‌فردی را با خود حمل می‌کند؛ تصویری که اغلب با خرد، تأمل، بلوغ فکری و حتی نوعی جدیت همراه است. این در حالی است که سیگارهای معمولی طیفی بسیار گسترده‌تر و متناقض‌تر از معانی را به خود اختصاص داده‌اند: مشغولیت، مخالفت با سیستم، زندگی بوهمیایی، یا اضطراب – دسته‌بندی‌ای که به‌سادگی ممکن نیست.

شاید بتوان آرنولد شوارتزنگر را نمونه‌ای برجسته از کسانی دانست که آگاهانه از این کلیشه‌ها به نفع خود بهره برده‌اند. او به‌عنوان یک سیگار برگ‌کش مشهور، تصویری از قدرت و موفقیت را تقویت می‌کند، درحالی‌که همزمان علاقه‌اش به پیپ کشیدن گاه‌به‌گاه را نیز به نمایش می‌گذارد. این دوگانگی، ناخودآگاه حس تأمل‌پذیری و درک عمیق‌تری را به شخصیت او می‌افزاید. او با هوشمندی، این کلیشه‌ها را به ابزاری برای ساختن و تقویت برند شخصی‌اش تبدیل کرده است.

اما برای اکثر ما، عادی‌ترین پیپ‌کش‌ها، این کلیشه‌ها عمدتاً آزاردهنده و خسته‌کننده هستند . اگرچه امروزه با ممنوعیت تدخین در اماکن عمومی، نظرات و قضاوت‌ها نسبت به گذشته کاهش یافته، اما همچنان وجود دارند و گاه از سوی نزدیکان و دوستان نیز مطرح می‌شوند. این فشار برای پیپ‌کش‌های جوان‌تر و تازه‌کار ،

احتمالاً شدیدتر است. شخصا بودم به پیپ کشیدن روی آوردم و اکثر اطرافیان تصور می‌کردند این کار صرفاً یک ادا و نمایش است . آن‌ها فکر می‌کردند بیش از حد تلاش می‌کنم تا باهوش‌تر، باوقارتر و مسن‌تر به نظر برسم. “آیا برای پیپ کشیدن خیلی جوان نیستی؟” خیر، نبودم . من پیپ می‌کشیدم چون از آن لذت می‌بردم، و این واقعاً آزاردهنده بود که دیگران فکر می‌کردند انگیزه‌ای دیگری پشت این کار وجود دارد.

مواجهه با قضاوت‌های ناخوانده

تجربه هایی مختلف از افراد :

” یک بار مسئول صندوق بانک به من گفت : “تو برای پیپ کشیدن خیلی جوانی.” این جمله یک اعلام جسورانه و مبتنی بر پیش‌داوری بود تا یک سوال . او هیچ‌چیز درباره من نمی‌دانست جز اینکه رانندگی می‌کنم، پیپ می‌کشیدم و پول برداشت می‌کردم ، اما احساس می‌کرد اظهارنظر در این بجا مناسب است. لحظه‌ای به این پاسخ فکر کردم : “تو برای بودن به‌عنوان مسئول صندوق خیلی پیری”، اما از بیان آن خودداری کردم.

روی دیگر سکه ، تجربیات مثبت‌تری نیز وجود دارد !

” یک بار در حال خارج شدن از جای پارک در کلیرواتر فلوریدا بودم که یک افسر پلیس در حال عبور، مرا در حال پیپ کشیدن دید و روی کاپوت ماشینم کوبید تا متوقف شوم. من از سر احترام عمیقی که به پلیس دارم متوقف شدم. این احترام را از یک تجربه تلخ در نیواورلئان آموخته بودم؛ آن شب به دلیل اظهارنظر تند و طعنه‌آمیز درباره نحوه بازداشت خشن دو نفر مست، با پلیس درگیر شدم . چون عواقب این درگیری ناخوشایند بود ، از آن به بعد رویکرد خود را با مأموران قانون تغییر دادم. داشتن شخصیتی مثل شخصیت من ، به‌طور کلی در هر موقعیتی کارساز نیست، اما یاد گرفتم آن را در شرایط خاص تعدیل کنم.

بیشتر بخوانید:  سیگار برگ جعبه ای چوبی لوکس

این افسر به پنجره‌ام نزدیک شد و اشاره کرد که آن را پایین بزنم (در آن زمان پنجره‌ها را به صورت دستی پایین می‌آوردیم . در حال کشیدن یک تنباکوی انگلیسی بودم و دیدم که او هوا را بو می‌کند. “فقط خواستم هشدار دهم که هنگام عقب‌بردن مراقب باشی؛ ترافیک خیلی سنگین است.” و سپس دور شد.

این صحنه مرا به فکر فرو برد. او را ندیدم که هیچ یک از ماشین‌های دیگری که از جای پارک خارج می‌شدند متوقف کند. چرا فکر می‌کرد که به‌طور خاص من از این توضیح بدیهی بهره‌مند خواهم شد؟ میزنم که دلیلش پیپ و سن نسبتاً کم من بود. اما شاید هم می‌خواست مطمئن شود که من در حال کشیدن تنباکو هستم. واقعاً برای پیپ‌کش‌های جوان سخت است؛ هیچ‌کس باور ندارد که آن‌ها صرفاً برای لذت بردن پیپ می‌کشند.

ما همه احتمالاً نوعی از آن سوال “هی، تو توی اون پیپ چی می‌کشی ، را شنیده‌ایم. لحن سوال حاکی از آن است که ما باید از این طعنه اتهام‌آمیزشان خوشحال شویم، اما ما که از این شوخ‌طبعی تکراری خسته شده‌ایم، احتمالاً پاسخ داده‌ایم : “این ترکیبی از ویرجینیا و پریک است که سه سال برای غنی شدن طعمش کهنه شده.” پاسخ‌های قاطع در این مواقع کم است.

جالب اینجاست که همیشه مردان این کار را می‌کنند . زنان ، در مقابل ، فکر می‌کنند ما بوی پدربزرگ‌هایشان را می‌دهیم . چیزی خجالت‌آور است وقتی در ۲۵ سالگی هستی و یک خانم جذاب می‌گوید که تو او را به یاد پدربزرگش می‌اندازی. با این حال، ما همچنان به پیپ کشیدن ادامه می‌دهیم.

کلیشه‌ های پیپ‌ کشی : از استادان قدیم تا نسل جدیدی از استقلال‌ طلبان

شکستن کلیشه‌ ها : تغییر چهره پیپ‌ کشی

بسیاری معتقدند که فقط مردان مسن پیپ می‌کشند. آن‌ها اشتباه می‌کنند. تعداد زیادی از افراد جوانتر نیز به پیپ روی آورده‌اند. فروشگاه‌های تخصصی پیپ و تنباکو، به‌صورت غیررسمی، گزارش می‌دهند که افراد بیشتری در دهه ۲۰ عمرشان به سمت پیپ کشیدن گرایش پیدا کرده‌اند. اما تصویری که از قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم شکل گرفت، با چهره‌هایی مانند آلبرت اینشتین، مارک تواین، والتر کرونکایت و امثالهم گره خورده بود.

با این حال، اوضاع در حال تغییر است. وقتی من شروع به شرکت در نمایشگاه‌های پیپ کردم، اکثر شرکت‌کنندگان مسن‌تر از من بودند. اکنون آن‌ها جوان‌تر هستند، در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ عمرشان، درحالی‌که نمایشگاه‌های اولیه‌ای که شرکت می‌کردم مملو از سیگاری‌های ۵۰ تا ۶۰ ساله بودند با پیپ‌هایی که از ریش‌هایشان بیرون زده بود. (و ماجرای ریش و پیپ‌کش‌ها در همه سنین چیست؟ تعداد کمی فاقد ریش هستند. این یکی از دلایلی است که دیدن زنان بیشتری که پیپ می‌کشند تازه‌کننده است: به‌خاطر تغییر در چهره‌ی صورت!).

این تغییر فقط به این دلیل نیست که الان پیر شده‌ام و همه جوان به نظر می‌رسند . پیپ کشیدن توسط افرادی در آغوش گرفته شده که این کلیشه‌ها را نقض می‌کنند. آن‌ها پیپ‌کش هستند و به آنچه دیگران از آن‌ها انتظار دارند، اهمیتی نمی‌دهند. این ویژگی پیپ‌کش‌ها است که هنوز به یک کلیشه تبدیل نشده، اما اگر چیزی باید تبدیل شود، همان استقلال‌طلبی آن‌هاست. شاید کلیشه‌ها و نظرات ناخواسته‌ای که پیپ‌کش‌ها در طول زمان تحمل کرده‌اند، در آن‌ها استقلال سرسختانه‌ای شکل داده باشد.

بیشتر بخوانید:  پیپ و قبیله ی ماداگاسکار

اینشتین کارهای بزرگی انجام داد، اما شاید به ترویج تصویر پیپ‌کش‌ها به‌عنوان نوعی مغز متفکر و آکادمیک کمک کرده باشد. با این حال، پیپ‌کش‌ها در تمام مشاغل، با شخصیت‌های متنوع و علایق گوناگون یافت می‌شوند. با این حال، آن‌ها واقعاً تمایل دارند که باهوش باشند.

فراتر از کلیشه‌ ها : تنوع واقعی پیپ‌ کش‌ ها

” هوشمندترین فردی که تا به حال شناختم، استاد دانشگاه نبود. او یک کشاورز بود که وقتی بچه بودم، چند مایلی دورتر از ما زندگی می‌کرد. او انواع و اقسام دستگاه‌های صرفه‌جویی در نیروی کار را اختراع کرد تا مزرعه‌اش را کارآمدتر اداره کند و هفته‌ای حداقل دو کتاب می‌خواند. او می‌توانست تقریباً در هر موضوعی، از مهندسی تا اخترشناسی و ادبیات بریتانیای قرن هجدهم و فشارهای اقتصادی جنگ داخلی، به‌صورت تخصصی صحبت کند. او حیوانات، زمین، آب‌وهوا را می‌شناخت و توانایی خارق‌العاده‌ای در درک ماشین‌آلات داشت.

او موتورهای الکتریکی و احتراق داخلی در اندازه‌های مختلف را از قطعات دورریختنی می‌ساخت تا کارهایی از باز کردن درب سوله تا پمپاژ آب به آبخور دام‌ها را انجام دهد. او سیستمی اختراع کرد که رسوبات از برکه‌اش را خارج می‌کرد و همزمان مزارع ذرتش را غنی می‌ساخت. او هر روز همان یک پیپ را می‌کشید و هرگز آن را تمیز نمی‌کرد، بنابراین علایقش شامل بهبود خواص کشیدن پیپ نمی‌شد. پیپ برای او یک سیستم ساده تحویل نیکوتین بود و او در هیچ‌کدام از کلیشه‌ها نمی‌گنجید. ”

ما باید احتمالاً به یاد داشته باشیم که اکثریت پیپ‌کش‌ها درباره پیپ و تنباکو مطالعه نمی‌کنند، مهندسی داخلی انواع مختلف پیپ یا تاریخچه برندهای مختلف را بررسی نمی‌کنند، و هر روز همان تنباکوی ارزان قیمت را می‌خرند. ما کسانی که پیپ کشیدن را به‌عنوان یک سرگرمی فراتر از احتراق ساده تنباکو دنبال می‌کنیم، در اقلیت هستیم.

فرهنگ پیپ‌ کشی: از گذشته تا امروز

پیپ کشیدن سابقه‌ای غنی و چند هزار ساله دارد. شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهد که بومیان آمریکا قرن‌ها قبل از ورود اروپایی‌ها، از لوله‌هایی از جنس چوب برای کشیدن تنباکو استفاده می‌کردند. این فرهنگ با کریستف کلمب به اروپا راه یافت و به سرعت در میان اشراف و روشنفکران محبوب شد. در قرن هفدهم و هجدهم، پیپ‌های رسی انگلیسی و پیپ‌های میرشام ترکیه محبوبیت یافتند. قرن نوزدهم، عصر طلایی پیپ‌های برایر (Briar) بود که از ریشه درخت ساخته می‌شدند و به‌دلیل مقاومت و طعم خنثی‌شان مورد توجه قرار گرفتند.

امروزه دنیای پیپ و تنباکو تنوع شگفت‌انگیزی دارد :

* انواع پیپ: از پیپ‌های کلاسیک برایر گرفته تا پیپ‌های کورن (Corn Cob) ارزان‌قیمت، پیپ‌های مِیرشام (Meerschaum) سفید و ظریف ترکیه، پیپ‌های کالاباش (Calabash) معروف با شکل کدو حلوایی، و حتی پیپ‌های مدرن ساخته شده از مواد جدید.

* انواع تنباکو: طیفی گسترده از تنباکوهای ویرجینیا (شیرین و گیاهی)، برلی (با طعم زمینی و نیکوتین بالا)، لاتاکیا (دودی و قوی)، پریک (ادویه‌ای و میوه‌ای)، و ترکیبی از این‌ها در بلندهای مختلف انگلیسی، اسکاندیناویایی، و آروماتیک (معطر).

* تکنیک‌های کشیدن: هنر پیپ کشیدن درست، شامل بارگذاری مناسب تنباکو (نه خیلی شل و نه خیلی محکم)، روشن کردن آرام، و کشیدن آهسته و منظم برای جلوگیری از داغ شدن بیش از حد پیپ و طعم تلخ است. این یک فرآیند تأمل‌آمیز است که نیازمند صبر و تمرکز است.

بیشتر بخوانید:  توتون پیپ Holger Danske Mango And Vanilla

پیپ‌ کشی در ایران : سنت مدرن

در ایران نیز پیپ کشیدن سابقه‌ای دارد، اگرچه به اندازه قلیان گسترده نیست. در دوران قاجار و پهلوی، پیپ‌های وارداتی اروپایی در میان روشنفکران و اشراف رواج یافت. امروزه، با وجود محدودیت‌های فرهنگی و قانونی مربوط به سیگار کشیدن، جامعه کوچکی از علاقه‌مندان به پیپ در ایران وجود دارد.

این افراد اغلب از طریق فروشگاه‌های تخصصی آنلاین یا سفرهای خارجی تجهیزات خود را تهیه می‌کنند و در انجمن‌های مجازی تجربیات خود را به اشتراک می‌گذارند. برای آن‌ها، پیپ کشیدن بیشتر یک سرگرمی فردی و راهی برای لحظاتی آرامش و تأمل است تا یک فعالیت اجتماعی گسترده. این جامعه کوچک، مانند همتایان جهانی خود، با کلیشه‌های “پیرمردی روشنفکر” یا “تقلید غرب” مواجه است، اما با استقلال‌طلبی پیپ‌کش‌ها، راه خود را می‌رود .

نتیجه‌ گیری : استقلال در برابر کلیشه

هر چه سطح علاقه ما به پیپ کشیدن باشد، ما همان کلیشه‌ها را تحمل می‌کنیم. گاهی اوقات این کلیشه‌ها خوشایند هستند و ما دوست داریم که به‌عنوان فردی تأمل‌گرا و بینش‌دار دیده شویم، صرف‌نظر از شغل یا نوع شخصیتمان. به‌طور کلی، پیپ‌کش‌ها در نوری مثبت دیده می‌شوند و شاید مزایایی در این نگاه وجود داشته باشد.

اما کلیشه‌ها در حال تغییر و حل شدن هستند. اکنون تعریف ما دشوارتر شده است. رده‌های ما شامل هر حرفه، گرایش جنسی، دیدگاه سیاسی، نژاد، دین، جنسیت و درک فلسفی از جهان می‌شود. ما کلیشه‌ها را نقض کرده‌ایم و شاید با گذشت زمان، دیگران نیز از نتیجه‌گیری درباره ما دست بردارند، همان‌طور که باید در مورد هر کلیشه‌ای که وجود دارد این کار را انجام دهند.

پیپ کشیدن ، در نهایت، یک انتخاب شخصی است . انتخابی که می‌تواند حامل معانی نمادین باشد ، اما ماهیت اصلی آن لذت بردن از طعم، عطر و فرآیند آرامش‌بخش آن است . جامعه پیپ‌کش‌ها ، با وجود کلیشه‌های پایدار ، در حال تحول است . نسل جدیدی با تنوع شگفت‌انگیز در سن، جنسیت، پیشینه و علایق، این سرگرمی قدیمی را بازتعریف می‌کند. آن‌ها با استقلال‌طلبی که شاید خود محصول مقاومت در برابر کلیشه‌ها باشد، نشان می‌دهند که پیپ کشیدن متعلق به هیچ گروه خاصی نیست . این تنوع، ثروت واقعی فرهنگ پیپ است

همان‌طور که کشاورز هوشمند داستان ما نشان داد، پیپ‌کش واقعی می‌تواند هر کسی باشد، در هر سن و با هر پیشینه‌ای، که تنها مشترک‌شان علاقه به این تجربه منحصربه‌فرد و استقلال فکری است. شاید بزرگترین درسی که از دنیای پیپ می‌توان گرفت ، همین باشد : فراتر از دود و کلیشه‌ها ، انسان‌هایی مستقل و متنوع با داستان‌های خودشان وجود دارند .

جدید ترین اخبار پیپ با ماسترو رحیمی

ژورنال بررسی سیگاربرگ های ایران و جهان

همین امروز عضو انجمن سفر و پیپ شوید

خرید پیپ     فروشگاه اول

خرید پیپ      فروشگاه دوم

بخشی کوتاه از آموزش پیپ

برگرفته از آموزه‌های ماسترو رحیمی و استاد کامران
گرد آوری توسط تیم تولید محتوای پاسارگادتاباک
در انجمن پیپ و سیگاربرگ ایران

PasargadTabac
Mastro Rahimi

آژانس دیجیتال ماسترو رحیمی

با پادکست های رادیو اسموک , تدخین خود را عمیق تر حس کنید !

کلیشه‌ های پیپ‌ کشی : از استادان قدیم تا نسل جدیدی از استقلال‌ طلبان

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین دیدگاه‌ها
برچسب ها